اثر کنجاله سویا با اندازه ذرات مختلف بر جوجه های گوشتی

صنعت جهانی طیور در دهه های گذشته به واسطه تحقیقات بر روی ژنتیک، امکانات، تجهیزات، سلامتی، مدیریت گله و تغذیه رشد قابل توجهی داشته است.

به ویژه، به دلیل نیاز صنعت خوراک به تأمین احتیاجات سویه های مدرن و بهینه کردن استفاده از مواد خوراکی، تحقیقات وسیعی در مورد تغذیه صورت گرفته است که تمرکز زیادی بر ذرت، سویا و فرآورده های فرعی حاصل از آن ها داشته است.

یکی از مهم ترین مراحل تولید خوراک، آسیاب کردن است که برای به دست آوردن اندازه مناسب ذرات خوراک برای هر مرحله از پرورش جوجه های گوشتی ضروری است.

سن جوجه های گوشتی، و توسعه روده، عوامل مهمی هستند که تأثیر مساقیمی بر نحوه پاسخ به اثرات اندازه ذرات خوراک دارند. مطالعات نشان داده اند که جوجه های گوشتی با افزایش سن، تمایل به انتخاب ذرات درشت‌تر دارند و رشد بهتری در جوجه های تغذیه شده با ذرات درشت‌تر خوراک در مقایسه با ذرات ریزتر گزارش شده است.

در آزمایشی بر روی جوجه های گوشتی با استفاده از ۴ سایز مختلف (میانگین هندسی مختلف قطر) کنجاله سویا نشان داده شد که عملکرد رشد تحت تأثیر قرار گرفته است. برای بهبود عملکرد رشد، در مرحله استارتر جیره‌های حاوی کنجاله سویا با اندازه ذرات متوسط پیشنهاد می‌شود در حالی که اندازه ذرات درشت‌تر می‌تواند در مراحل پایانی مورد استفاده قرار گیرند. به طور کلی در کل دوره پرورش، افزایش اندازه ذرات کنجاله سویا به صورت خطی، ضریب تبدیل خوراک را کاهش می دهد.

در این آزمایش قابلیت هضم ایلیومی ریزترین و درشت ترین ذرات برابر بودند. ذرات کوچک تر ممکن است قابلیت هضم ایلیومی پروتئین و انرژی قابل متابولیسم ایلیومی را به دلیل سطح تماس بیش تر، افزایش دهند اما اندازه ذرات درشت تر نیز ممکن است قابلیت هضم ایلیومی را به دلیل کاهش سرعت عبور از دستگاه گوارش افزایش دهند. در این آزمایش وزن لاشه جوجه های گوشتی تحت تأثیر اندازه ذرات کنجاله سوا قرار نگرفته است.