تنظیم اندازه تخم مرغ بر اساس نیاز بازار از طریق مدیریت

سودآوری یک گله تخمگذار مطمئناً به توانایی تولید تعداد زیاد تخم مرغ درجه یک و مناسب ترین اندازه برای هر بازار بستگی دارد. تولیدکنندگان تخم مرغ معمولاً تصمیمات خود را در مورد هر نژاد بر اساس اهداف تولیدی با در نظر گرفتن پتانسیل ژنتیکی هر سویه برای تولید تخم مرغ در دامنه اندازه تخم مرغ، می گیرند.

هرچند ژنتیک تنها بخشی از اندازه تخم مرغ را توضیح می دهد، زیرا محیط تأثیر زیادی بر نتایج کلی دارد که بدان معناست که تولیدکنندگان تخم مرغ ابزارهای مدیریتی و تغذیه ای مختلفی برای اثرگذاری بر وزن تخم مرغ دارند. تصمیمات کلیدی مدیریتی باید از قبل و در مرحله پرورش گرفته شوند.

مرحله پرورش مؤثرترین مرحله است زیرا تصمیمات مدیریتی در این مرحله به طور مؤثر و با کمترین هزینه میانگین اندازه تخم مرغ در کل چرخه تخمگذاری را تحت تأثیر قرا می دهد در حالی که روش های دیگر یا تنظیمات تغذیه ای می توانند برای تنظیم اندازه تخم مرغ در کوتاه مدت مفید باشند.

نژادهای رایج تخمگذار از نظر مدیریتی تطبیق پذیری و انعطاف پذیری زیادی را ارائه می دهند. با استفاده از روش های مدیریتی مناسب در پرورش، برنامه نوردهی برای کنترل بلوغ جنسی، تطبیق تغذیه و حفظ شرایط محیطی مناسب عوامل کلیدی هستند که می توانند اندازه تخم مرغ را تا ۴ گرم و یا بیشتر تحت تأثیر قرار دهند. این ابزارها می توانند به تولیدکنندگان کمک کنند تا با حفظ سطح بهینه تولید و در عین حال کیفیت پوسته تخم مرغ شرایط سازگاری را فراهم کنند.

جنبه های ژنتیکی

شرکت های اصلاح نژادی، اهداف نژادی خود را برای هر محصول خود بر اساس نیازهای مشتری تعریف می کنند که ممکن است با هم متفاوت باشند. در حالی که برای بسیاری از معیارها، اولویت منطقه ای واضحی وجود ندارد (مانند بهبود زنده مانی یا تعداد کل تخم مرغ) برای بقیه، مانند رنگ پوسته تخم مرغ و اندازه تخم مرغ یک تقسیم بندی بازاری واضح وجود دارد.

طی چند دهه اخیر، بهبود ژنتیکی برای تولید تخم مرغ قابل توجه بوده است. تعداد کل تخم مرغ نه تنها با بلوغ جنسی زودتر و اوج تولید بالاتر بلکه به لطف بهبود واضح پایداری تولید همراه با بهبود کیفیت پوسته تخم مرغ، افزایش یافته است.

یک دستاورد اساسی برنامه اصلاح نژادی، تغیر در منحنی وزن تخم مرغ است. امروزه افزایش سریع وزن تخم مرغ در اوایل تولید به منظور دستیابی سریع به تخم مرغ های قابل فروش با کیفیت خوب وجود دارد در حالی که شکل منحنی افزایش وزن تخم مرغ در مرحله دوم تولید مسطح می شود بنابراین از تولید تخم مرغ های بسیار بزرگ در سنین بالاتر که پوسته شکننده تری دارند، جلوگیری می شود.

مدیریت پرورش توسعه بدن جوجه تا سن ۵ هفتگی، کلید توسعه پرندگان مولد با استحکام و اندازه بدنی مناسب است. این موارد به پرنده کمک می کند تا راحتتر با اندازه تخم مرغ بزرگتر در مراحل بعدی تولید، کنار آید. مدیریت وزن بدن در بلوغ جنسی کارآمدترین عامل برای کنترل اندازه تخم مرغ در رابطه با مقادیر استاندارد است. دو اصل اساسی برای هر نژادی توسط تولیدکنندگان تخم مرغ به خوبی شناخته شده است.

– پرندگان سنگین تر در شروع تخمگذاری تخم مرغ های سنگین تری نسبت به پرندگان سبکتر می گذارند. – بلوغ زودتر منجر به کوچک تر شدن تخم مرغ ها و تأخیر در بلوغ منجر به بزرگ شدن تخم مرغ ها می شود.

تأثیر تغییرات طول روز بر پارامترهای تولید در شرایط نور طبیعی به خوبی شناخته شده است، گله هایی که در شرایط بلند شدن روز پرورش می یابند، بلوغ جنسی جلو افتاده در حالی که گله هایی که در شرایط کوتاه شدن روز پرورش می یابند، بلوغ جنسی به تعویق می افتد.

هنگام تنظیم یک برنامه نوردهی، هدف تولیدی (به ویژه اندازه تخم مرغ) باید مورد توجه باشد تا سرعت فاز کم کردن نوردهی، مدت نوردهی در دوره نوردهی ثابت و سن و وزن بدن در زمان تحریک نوری مطابقت داده شود.

• اگر هدف تولید اندازه تخم مرغ بزرگ باشد، کاهش آهسته طول روز (برنامه کاهش نوردهی به صورت آهسته) به غذا خوردن و رشد جوجه ها کمک می کند، بنابراین می توان به وزن بدن بالاتری دست یافت و بلوغ جنسی را به تأخیر انداخت. افزایش میانگین اندازه تخم مرغ به عنوان ترکیبی از هر دو اثر به دست می آید. • اگر هدف تولید به حداکثر رساندن تعداد تخم مرغ ها باشد و اندازه تخم مرغ در اولویت نباشد، کاهش سریع تر طول روز (برنامه کاهش نوردهی سریع) تا زمانی که رشد کافی تضمین شود، بلوغ جنسی را جلو می اندازد.

در زمان تحریک نوری، از آن جایی که بین سن و وزن بدن اثر متقابلی وجود دارد، اثر معنی داری بر وزن تخم مرغ خواهد داشت. تحریک نوری زودهنگام در پولت های سبک تر منجر به کوچک تر شدن اندازه تخم مرغ می شود در حالی که تحریک نوری دیرهنگام در پولت های سنگین تر منجر به بزرگ تر شدن اندازه تخم مرغ می شود. در هر دو شرایط، ممکن است تغییراتی در تعداد کل تخم مرغ های تولیدی وجود داشته باشد ولی اثر کمی بر توده تخم مرغ دارد.

یکنواختی یکی دیگر از عوامل کلیدی است که باید در زمان تحریک نوری مورد توجه قرار گیرد. به ویژه وقتی که بلوغ جنسی زودرس هدف باشد، یکنواختی باید بهینه باشد تا خطر تحریک نوری پولت های خیلی سبک را که می تواند برای تداوم تولید، زنده مانی گله و کیفیت پوسته مضر است را کاهش دهد.

مرحله پرورش، دوره مناسبی برای ایجاد ظرفیت مناسب مصرف خوراک و دستگاه گوارش توسعه یافته است که به پرندگان اجازه می دهد خوراک مصرفی را با سرعت مناسبی در شروع تخمگذاری افزایش دهد که برای رسیدن به وزن تخم مرغ مورد نظر، ضروری است. زمان های تغذیه با هدف خالی شدن دانخوری یک با در روز از سن ۵ هفتگی به بعد و استفاده از جیره رقیق شده با افزایش سطح فیبر نامحلول در طول مرحله توسعه، روش های کلیدی هستند که به گله کمک می کنند در دوره حیاتی شروع تخمگذاری موفق باشد.

تغذیه

عوامل تغذیه ای مختلفی وجود دارند که به وضوح بر وزن تخم مرغ تأثیر می گذارند؛ مهم ترین این عوامل عبارتند از متیونین/سیستین و سایر اسیدهای آمینه ضروری، چربی کل و مقدار لینولئیک اسید جیره. مقدار پروتئین و انرژی باید به درستی متوازن شوند تا اطمینان حاصل شود که اسیدهای آمینه مورد نیاز روزانه برای عملکرد تولیدی بهینه، تأمین شود.

اسیدهای آمینه مصرفی در یک محدوده مشخص بر کل توده تخم مرغ اثر خطی دارند، بعضی از آن ها مانند متیونین/ سیستین و لیزین نقش مهم تری را در اندازه تخم مرغ بازی می کنند در حالی که اسیدهای آمینه دیگر مانند تریپتوفان و ترئونین تأثیر کمتری در وزن تخم مرغ دارند ولی برای اطمینان از تولید کافی، ضروری هستند.

این بدان معناست که فرموله کردن برای دریافت بیشتر اسیدهای آمینه قابل هضم، اندازه تخم مرغ را افزایش می دهد اما فراتر از یک سطح مشخص، هیچ اثر مثبت دیگری به همراه ندارد. در یک سناریوی مخالف، زمانی که هدف تخم مرغ های کوچک تر است، کاهش سطح اسیدهای آمینه از نظر تئوری امکان پذیر است ولی خطر کمبود اسیدهای آمینه وجود دارد که که می تواند تأثیر منفی بر تولید روزانه و ضریب تبدیل غذایی داشته باشد. کاهش سطوح اسیدهای آمینه در اواخر دوره تولید برای کنترل اندازه تخم مرغ، در صورت انجام باید به صوت تدریجی و کنترل دقیق میزان تولید، انجام شود.

وزن تخم مرغ تحت تأثیر مقدار کل چربی قرار می گیرد: بازبینی تحقیقات قابل دسترس نشان می دهد که در سطوح استفاده ۲۰ تا ۶۰ کیلو روغن در هر تن خوراک، اثر خطی بر اندازه تخم مرغ دارد. با استفاده از سطوح بالای چربی خام در شروع تخمگذاری، یعنی زمانی که بزرگ بودن اندازه تخم مرغ مورد نظر است، توصیه می شود.

بخشی از این اثر مثبت مربوط به بهبود خوش خوراکی و سطوح بالاتر انرژی خوراک است که منجر به افزایش انرژی روزانه شده و بخشی هم به الگوی اسیدچرب چربی افزوده شده مربوط می شود. این کار هم‌چنین رشد بدن به سمت وزن بالغ در شروع تخمگذاری را تحریک می کند، گرچه خوراک مصرفی در شروع تخمگذاری هنوز محدود است که این کار تأثیر مثبتی بر اندازه تخم مرغ و عملکرد کلی تخمگذاری دارد.

اسید لینولئیک تأثیر مثبتی بر اندازه تخم مرغ دارد اما فقط در محدوده خاصی. نیاز روزانه مرغان تخمگذار به اسید لینولئیک بالا نیست (در حدود ۱ درصد) ولی سطوح بالاتر تا ۹/۲ درصد می تواند برای دستیابی به اندازه تخم مرغ بزرگ تر مورد استفاده قرا گیرد.

مواد خام مختلفی به عنوان منبع چربی مورد استفاده قرار می گیرند که برحسب الگوی اسیدچربشان، اثرات مختلفی خواهند داشت. منابع گیاهی مانند روغن کتان و روغن سویا که غنی از اسیدهای چرب غیر اشباع (حاوی مقادیر بالایی از لینولئیک اسید) هستند، مواد انتخابی برای بزرگ کردن اندازه تخم مرغ هستند.

مدیریت تولید

دوره بین ۱۸ تا ۳۰ هفتگی برای گله های تخمگذار حیاتی است. خوراک مصرفی باید به سرعت افزایش یابد تا نیازهای بالای پرندگان نه تنها برای نگهداری بلکه برای رشد و تولید تخم مرغ برآورده شود. همان طور که قبلاً ذکر شد، پرندگان سنگین تر در تمام چرخه تولید خود، تخم های بزرگ تری می گذارند.

دوره تولید تا ۳۰ هفتگی نیز بهترین دوره برای تحت تأثیر قرار دادن ورن تخم مرغ از طریق تغذیه است زیرا میانگین هفتگی اندازه تخم مرغ با سرعت بالایی در حال افزایش است و بنابراین پاسخ بسیار بهتر خواهد بود. پس از ۳۰ هفتگی، تلاش برای اصلاح اندازه تخم مرغ دشوارتر بوده و نتایج کمتری خواهد داشت.

مرغان تخمگذار دانه‌خوار هستند و قطعات درشت تر را ترجیح می دهند. خوراک مش درشت با اندازه ذرات مناسب (۸۰ درصد ذرات بین قطر ۵/۰ میلی متر تا ۲/۳ میلی متر) و خالی شدن دانخوری به صورت یکبار در روز، نکات کلیدی هستند که اجازه می دهد تا پرندگان ذرات ریزتر را هم خورده و از دریافت مواد مغذی لازم برای رسیدن به اندازه تخم مرغ مناسب، اطمینان حاصل شود.

اثر معنی داری بین دمای محیط و اندازه تخم مرغ وجود دارد، بنابراین، کنترل محیط نیز ابزاری برای مدیریت اندازه تخم مرغ است. دامنه ایده‌آل دما برای مرغان تخمگذار بالغ ۱۸ تا ۲۴ درجه سانتی گراد است.

مرغان تخمگذار تحمل نسبی به دمای بالا نشان می دهند به ویژه وقتی که افزایش دما ناگهانی نباشد و زمان کافی برای تطبیق پذیری با آن وجود داشته باشد، ولی کاهش قابل توجه اندازه تخم مرغ از ۲۷ درجه سانتی گراد به بالاتر دیده می شود حتی اگر درصد تولید تحت تأثیر قرار نگیرد.

نتیجه گیری

روش های مدیریتی ارائه شده در این مقاله می تواند به مرغداران کمک کند تا اندازه تخم مرغ گله خود را بهتر با نیازهای بازار تنظیم کنند. اهمیت دوره پرورش را دست کم نگیرید زیرا نه تنها در پرورش یک پرنده سالم و مولد سرمایه گذاری می کنید بلکه ثابت شده است که روش های مدیریتی در این دوره حیاتی از رشد پرندگان، بیش ترین اثر را بر اندازه تخم مرغ در مراحل بعدی تولید خواهد داشت.