دما + رطوبت = گرما

دما + رطوبت = گرما | دمایی که دماسنج نشان می دهد ممکن است به عنوان شاهد محکمی از گرم بودن یا سرد بودن به نظر برسد اما این مسأله می تواند گمراه کننده باشد. دمایی که احساس می کنید تا حد زیادی به مقدار گرمایی بستگی دارد که از طریق تبخیر، دفع می شود و با ترکیب دما و رطوبت نسبی تعیین می شود. برای جوجه های گوشتی، حذف رطوبت یک روش بسیار مهم برای دفع گرما است. جریان هوا در اطراف جوجه گوشتی باعث خنک شدن بیشتر از طریق پوست می شود.

هوا شبیه اسفنج است

اثر هوا و رطوبت را می توان با اسفنج نشان داد. هوای گرم اسفنجی است که می تواند آب را جذب کند. وقتی هوا سرد می شود، مولکول های هوا به هم نزدیک می شوند تا فضای کم تری برای رطوبت وجود داشته باشد، مانند زمانی که اسفنج را فشار می دهید. با فشردن بیش‌تر و اشباع شدن اسفنج، آب شروع به خروج از اسفنج می کند. در هوا، این موضوع خود را با متراکم شدن نشان می دهد.

نمودار مولیر نمودار مولیر ترکیبات مختلفی از خصوصیات هوا را نشان می دهد. در این‌جا دما در برابر مقدار رطوبت مطلق موجود در هوا ترسیم شده است. خطوط منحنی رطوبت نسبی را نشان می دهند. اگر دما، در یک نقطه خاص از منحنی رطوبت نسبی کاهش یابد، رطوبت نسبی می‌تواند تا رسیدن به ۱۰۰ درصد افزایش یابد که این شرایط خلاص شدن از گرما برای جوجه های گوشتی را بسیار دشوار می کند.

نقطه A (دمای ۳۵ درجه سانتی گراد) در رطوبت نسبی ۶۰ درصد را در نظر بگیرید. اگر دما کاهش یابد، رطوبت نسبی به سرعت افزایش یافته (در حالی که رطوبت مطلق هوا تغییر نکرده است) و به صورت افقی به نقطه B در سمت چپ نمودار منتقل می شود. در رطوبت نسبی بالاتر، تبخیر کم‌تری امکان پذیر است و دفع گرمای مازاد از بدن جوجه های گوشتی سخت تر می شود. در این مثال، اگر دمای هوا را تا ۲۶ درجه سانتی گراد خنک کنیم، رطوبت به ۱۰۰ درصد افزایش یافته و جوجه های گوشتی دچار تنش گرمایی می شوند.

پس چه زمانی از روز جوجه های گوشتی از تنش گرمایی رنج می برند؟

علی رغم آن‌که انتظار دارید جوجه های گوشتی در گرم ترین زمان روز تنش گرمایی را تجربه کنند اما این مشکل معمولاً در پایان روز و با سرد شدن هوا و افزایش سریع رطوبت نسبی رخ می دهد.

چه زمانی جوجه های گوشتی احساس راحتی می کنند؟

برای جوجه های گوشتی، رطوبت نسبی ۵۰ تا ۷۰ درصد ایده‌آل است. یک شاخص دما-رطوبت به عنوان یک قاعده سرانگشتی برای استفاده ایجاد شده و آن عبارت است از این‌که در حدود ۵ واحد بالاتر از شرایط آسایش، جوجه های گوشتی شروع به تحمل تنش گرمایی کرده‌اند.اگر این شاخص برای مدت طولانی بالای ۱۱۵ باقی بماند، جوجه های گوشتی تلف خواهند شد. کار کردن با این شاخص ساده است:

سعی کنید پرندگان را در منطقه سبزرنگ نگه دارید که با ترکیب دما و رطوبت مشخص می شود. منطقه قرمز باعث تلف شدن پرنده شده و منطقه آبی باعث تنش سرمایی می شود.

جوجه معمولاً ۴۵ درصد گرمای بدن خود را از طریق پوست (به خصوص اگر در تماس با بستر سرد باشد) و ۵۵ درصد را از طریق تنفس دفع می کنند. باید اطمینان حاصل کرد که این دو ساز و کار مهم به درستی عمل می کنند. اگر بستر بیش از حد ضخیم باشد، جوجه نمی تواند گرما را از طریق زمین دفع کند و باید با له له زدن گرما را خارج کند. در جوجه های جوان دفع گرمای زیاد از طریق زمین مطلوب نیست هرچند برای جوجه های مسن تر، مطلوب است.

بعضی اوقات گرم کردن، تنش گرمایی را از بین می برد.

وقتی جوجه های گوشتی گرم هستند، بعضی اوقات افزایش دما می تواند به خنک شدن آن ها کمک کند زیرا رطوبت نسبی را کاهش می دهد و آن ها می توانند رطوبت بیش تری را تبخیر نمایند.

بعضی اوقات خنک کردن باعث تنش گرمایی می شود

در رطوبت نسبی بالاتر، جوجه های گوشتی رطوبت بسیار کمی را تبخیر می کنند بنابراین نمی‌توانند به طور مؤثری خنک شوند. کاهش دما باعث افزایش رطوبت نسبی می شود. بنابراین پاسخ این است که هوای بیش تری را تهویه کنید تا هوای مرطوب از سالن خارج شود.

الزامات اساسی شرایط آب و هوایی
مرجع	استاندارد
دما + رطوبت	۹۰ – ۹۳
دی اکسید کربن	کم‌تر از ۲۵۰۰ قسمت در میلیون
مونوکسید کربن	نداشته باشد
آمونیاک	کم‌تر از ۲۵ قسمت در میلیون
سرعت هوا	۱۰ – ۲۰ سانتی متر بر ثانیه
فشار منفی	منفی ۵/۰ تا منفی ۲/۱ پاسکال به ازای هر متر عرض سالن
گرد و خاک	کم ترین مقدار ممکن
روشنایی	بعضی اوقات یک دوره تاریکی واجب است.