تفسیر نتایج آزمایش الایزا نیاز به تجربه در ارزیابی داده ها دارد

یک پروتکل نمونه برداری ساختارمند تضمین می کند که نمونه ها نمایانگر شرایط گله هستند. استفاده از روش الایزا (ELISA) به طور گسترده ای به عنوان یک روش مفید برای تعیین سریع و اقتصادی سطح آنتی بادی در تعداد زیادی از نمونه های سرم پذیرفته شده است. تفسیر نتایج الایزا نیازمند تجربه در ارزیابی داده ها و اعتماد به قابلیت اطمینان و سازگاری داده های به دست آمده از سنجش است.

شرایط نمونه برداری

برای آن که نمونه ها واقعا بیانگر شرایط گله باشند، باید نمونه از پرندگان جداگانه در سراسر سالن گرفته شود نه فقط از بخشی از سالن. یک نمونه برداری ساختاریافته تضمین می کند که نمونه ها نماینده گله باشند. تکراپذیری نتایج در میان سنین متوالی نمونه برداری با خونگیری از همان پرندگان که علامت گذاری شده اند، تضمین می شود. تعداد بهینه نمونه بر اساس پیش بینی های آماری، ۲۳ نمونه سرم جداگانه برای هر گله است.

شرایط سنجش

نتایج آزمایش باید دقیق و معتبر باشد. برای این که یک سنجش معتبر باشد بایستی هم کنترل مثبت و هم کنترل منفی در دامنه وجود داشته باشد و از سرم مرجع با تیتر مشخص به عنوان کنترل استفاده شود. بدون سرم های مرجع یا کنترل های آزمایشی، تأیید این که آیا تیترهای غیرطبیعی به دلیل روش های آزمایش نادرست است یا واقعاً وضعیت آنتی بادی گله را منعکس می کند، غیرممکن است.

کنترل‌های مرجع با دامنه مشخص و شناخته شده و با استفاده از یک سنجش خاص، باید هر بار که سنجش انجام می‌شود، بدون توجه به آزمایشگاه، پرسنل، سری کیت‌های مورد استفاده، همان دامنه مقادیر را نشان دهند، مشروط بر این که از یک پروسه استاندارد و کنترل‌شده پیروی شود.

ایجاد خطوط پایه

مقادیر میانگین سطوح تیتر و مقادیر ضریب تغییرات (%CV) مشخصه انواع و سنین خاص گله ها را می تواند با ذخیره داده ها و مقایسه مقادیر جدید و قدیمی به دست آید.

پایش منظم سرولوژیکی به کاربران اجازه می دهد تا استانداردهای پایه خود را برای مقادیر تیتر مورد انتظار که منعکس کننده برنامه های واکسیناسیون برای گله های مادر و تجاری در سنین از پیش تعیین شده است، تنظیم کنند. تعیین تیتر قبل از واکسیناسیون و سپس ۳ تا ۴ هفته بعد از آن برای تعیین پاسخ آنتی بادی مفید است.

تفسیر سرولوژی الایزا

میانگین تیتر، شدت متوسط پاسخ آنتی بادی را بیان می کند در حالی که ضریب تغییرات (%CV) نشان دهنده سطح یکنواختی پاسخ آنتی بادی در بین نمونه هایی است که وضعیت ایمنی بدن را پس از واکسناسیون یا چالش منعکس می کنند. داده های منعکس کننده تیترها و ضریب تغییرات به تنهایی برای تفسیر کامل نتایج الایزا کافی نیستند. ورودی های دیگری از جمله نوع پرنده، سن، برنامه واکسیناسیون و داده های مربوط به تولید علاوه بر یافته های بالینی و کالبدگشایی نیز، لازم هستند.

هنگام نظارت بر اثربخشی یک برنامه واکسیناسیون با استفاده از سنجش الایزا؛ شدت، یکنواختی و ماندگاری تیترها باید ارزیابی شود. تیترهای بالاتر از مقادیر معمول مورد انتظار ممکن است نشان دهنده عفونت گله باشد. تیترهای پایین نشان دهنده روش های واکسیناسیون نامناسب یا اختلال در پاسخ ایمنی است.

در شرایطی که یک خط پایه مناسب ایجاد نشده است و یک بیماری خاص مورد شک است، لازم است که افزایش تیتر آنتی بادی گله در طول زمان تعیین شود.

دو سری از نمونه ها باید از یک گله در یک دوره ۳ تا ۴ هفته ای، سنجش شوند. اولین نمونه در شروع علائم کلینیکی (سرم های فاز حاد) و نمونه دوم ۳ تا ۴ هفته بعد (سرم های فاز بهبودی) گرفته می شود. افزایش سه برابری یا بیشتر میانگین تیتر با کاهش ضریب تغییرات در غیاب واکسیناسیون همزمان، نشان دهنده قرار گرفتن در معرض یک بیماری است.

برای تسهیل تجزیه و تحلیل داده ها، کمپانی بایوچک، شاخص واکسیناسیون (VI) را در بسته نرم افزاری الایزا گنجانده است. شاخص واکسیناسیون، نسبت بین میانگین تیتر و ضریب تغییرات را مقایسه می کند. پس از عفونت یا واکسیناسیون، ضریب تغییرات کاهش می یابد و میانگین تیتر باید افزایش یابد.

هر چه تجویز واکسن یکنواخت تر باشد و پاسخ ایمنی گله یکنواخت تر باشد، ضریب تغییرات کمتر و میانگین تیتر آنتی بادی بالاتر خواهد بود. شاخص واکسیناسیون با واکسیناسیون مؤثر(میانگین تیتر بالا، ضریب تغییرات پایین) بالا خواهد بود و مقدار شاخص واکسیناسیون با حفاظت ناکافی ناشی از واکسیناسیون (متوسط تیتر پایین، ضریب تغییرات بالا) پایین خواهد بود. هنگامی که یک گله واکسینه شده متعاقباً در معرض عفونت مزرعه قرار می گیرد، میانگین تیتر باید به سطح بالاتری افزایش یابد وضریب تغییرات کاهش یابد.